Ustrój polityczny Hiszpanii

Ustrój polityczny Hiszpanii

Hiszpania leży na Półwyspie Iberyjskim. Północno-wschodnią granicą Hiszpanii jest granica z Andorą i Francją, granicą zachodnią granica z Portugalią. Od południa Hiszpania sąsiaduje z Gibraltarem oraz z Marokiem. Głową państwa hiszpańskiego jest dziedziczny monarcha, który mianuje premiera oraz radę ministrów. Hiszpańska rada ministrów odpowiedzialna jest przed Kortezami Generalnymi. Kortezy Generalne sprawują w Hiszpanii władzę ustawodawczą. Kortezy są dwuizbowe. W ich skład wchodzi Kongres Deputowanych oraz Senat. Członkowie Kongresu Deputowanych wybierani są w wyborach powszechnych, członków senatu wybiera się w bezpośrednich wyborach. Kadencja Kortezów jest czteroletnia, mogą one jednak zostać rozwiązane przed upływem końca kadencji. W skład Hiszpanii wchodzi 50 prowincji, z których każda posiada własnego gubernatora oraz własną radę. W Hiszpanii znajduje się także 17 wspólnot autonomicznych, czyli regionów. W każdym regionie działa parlament, którego kadencja trwa 4 lata. W przeszłości Hiszpania była krajem zamieszkiwanym przez Iberów, Basków, Celtów oraz przez Celtyberów. Od VIII wieku przed naszą erą na terenie dzisiejszej Hiszpanii swoje kolonie zakładali Fenicjanie, później Grecy, a w końcu Rzymianie. Hiszpania zjednoczyła się w jedno państwo w roku 1492. Największą potęgą kraj ten stał się w okresie panowania Ferdynanda Aragońskiego i Izabeli Kastylijskiej.