O jaskini Altamira

O jaskini Altamira

Jednym z zabytków położonych na terenie Hiszpanii jest jaskinia Altamira. Jaskinia została odkryta w 1879 roku przez don Marcelino Sanz de Sautuolę. Przez 90 lat od daty odkrycia była udostępniona do zwiedzania bez żadnych ograniczeń. Ze względu jednak na dobro znajdujących się w niej malowideł skalnych została zamknięta dla turystów. Osoby, które pragną ją jednak zwiedzić mogą wystąpić o pisemne zezwolenie. Jaskinia Altamira złożona jest z dużych i licznych grot, które ciągną się na długości około 280 m. Podczas prowadzonych w jaskini prac wykopaliskowych odkryte zostały między innymi wykonane z kamienia i jelenich rogów narzędzia oraz symboliczne wizerunki na fragmentach kości. Wszystkie te znaleziska pochodzą z epoki kultury solutrejskiej oraz z okresu środkowej i wczesnej kultury magdaleńskiej. Tym samym znaleziska te powstały od 13 000 do 10 000 roku przed naszą erą. Najbardziej cenna część jaskini to położona zaraz za wejściem do jaskini Sala de las Pinturas. Sala ta ma wymiary 9×18 m. Ściany i sufit sali pokrywają narysowane bądź wyryte wizerunki dzikich koni, jeleni, byków i bizonów. Wiele z tych rysunków osiąga wielkość ponad 2 m. Większość z tych rysunków jest kolorowa, wiele z nich jest nawet cieniowanych. Prehistoryczni artyści z bardzo dużą dokładnością odwzorowali postacie zwierząt i całą otaczającą ich naturę. Dokładny obserwator dostrzeże także obok wizerunków zwierząt także kształty, które przypominają ciało ludzkie.